Σκορπιες σκεψεις Νο2

Αγαπητε μου Μανο..δεν νομιζω πως σε συμπαθω!Για καποιο λογο καλα τα καταφερες.Δεν μπορω να καταλαβω γιατι...αλλα καπου φταις δεν μπορει.Υπαρχει καπνος ανευ φωτιας..?

Ηρθε λοιπον..η νεα χρονια!Δεν ξερω αν ειμαι αισιοδοξος η απαισιοδοξος.Το πιο ειλικρινες πραγμα που μπορω να πω ειναι οτι με βρισκει σκεπτικο.Καθομαι και σκεφτομαι το εξης.Γιατι καταλαβαινουμε τα λαθη μας..παρα μονο οταν ειναι αργα..?Και επισης αποφασιζουμε να επανορθωσουμε οταν παλι ειναι αργα.Οποιος..."εφηυρε" την ατακα..ποτε δεν ειναι αργα μαλλον ηταν πολυ ρομαντικος.

Οποτε οταν καθεται η στραβη..τι κανεις..απλα κολυμπα!Οταν καποια πραματα τελειωνουν στην ζωη..ξεκινανε και οι κλασσικες φιλοσοφιες παρηγοριας."Καθε τελος ειναι μια νεα αρχη","Καθε εμποδιο ειναι για καλο","Τιποτα δεν παει χαμενο".Διαβαζοντας τις ατακες αυτες..απλα κανεις το εξης..αρπαζεις τον συγγραφεα τους απο τον γιακα και τον πετας απο το παραθυρο!Αξια...ανεκτιμητη.

Ας σοβαρευτω λοιπον..ο αποψινος προβληματισμος αφορα τις σχεσεις των ανθρωπων.Την απροβλεπτη εξελιξη τους..την περιεργη φυση τους..αλλα και αυτο που αφηνουν μεσα μας..οταν τελειωνουν.Μιας και επισης μπηκε το νεο ετος κανω και εναν απολογισμο μεσα μου.Καποιον φιλο ξεκοψα..εκανα κανα δυο νεους φιλους..και ολο και καποιος με ξεκοψε.Δλδ..ετσι παει ρε γμτ..?Μεγαλωνουμε..αλλαζουμε..και αναλογα με το τι μας ταιριαζει παιρνουμε..σαν τα ρουχα..?

It's kinda funny...how life can change..can flip 180 in a matter of days.Ωραιο στιχακι.Και κρυβει μεγαλη αληθεια μεσα του.Εβλεπα που λετε χτες αυτη την υπεροχη ταινια.Sleepless in Sheattle.Ωραια ταινια..πολυ συγκινητικη!Ναι ναι ξερω..συνηθως οι γυναικες καθονται και τα βλεπουν αυτα.Τι να κανω..και μενα μου αρεσουν..so shoot me!Tι ωραια που ειναι ολα στις ταινιες.Ο πρωταγωνιστης..αυτος ο μοναχικος πατερας..συναντα την αδερφη ψυχη του..και ολα συνομωτουν(α ρε κοελο ποιητη!) ετσι ωστε να βρεθουν μαζι.Μακαρι να γινονταν ετσι και στην αληθινη ζωη.Και γω θελω κατι πολυ..αλλα το συμπαν με κλανει.That's life...life's a bitch and then you die.

Σημερα λοιπον..γυρισα απο την δουλεια και ημουν χαρουμενος.Συμμαζεψα και απο χτες το σπιτι μου..και ετοιμαστηκα ψυχολογικα και με χαρα να δω ενα ατομο που γενικα δεν πολυβλεπω και πολυ πλεον και μου λειπει.Τι το θελα...ενας κομπος η χαρα μου.Δεν προλαβα να μπω σπιτακι μου..και καταλαβα οτι κατι δεν παει καλα.Ποτε δεν καταλαβα τις γυναικες.Μια ζω προσπαθω να τις καταλαβω αλλα δεν!Ναι ναι ξερω..θα μου πει καποιος φιλε αυτο μας αρεσει..το οτι δεν τις καταλαβαινουμε.Οχι..διαφωνω.Μακαρι να τις καταλαβαινα καλυτερα.Να εμπαινα μεσα τους..να τους εδινα αυτο που θελουν και να μην φευγαν ποτε.

Αυτος ο αποχωρισμος ξερετε..ποναει λιγακι.Και προσωπικα αισθανομαι οτι μεγαλωνοντας δεν ξερω ποσες αντοχες εχω για αποχωρισμους.Οκ..ας μην ειμαι τελειως αρνητικος.Ευτυχως που υπαρχει τουλαχιστον ενα ζωντανο στο σπιτι μου που θα μεινει μαζι μου για οσο ζει.Ποια..?Μα ποια αλλη..η γατα μου η Φαιδρα.Ειναι αστειο..περνας πραγματα με εναν ανθρωπο..ωριμαζεις..του δινεις πραγματα και σου δινει..και στο τελος τι μενει?Η γατα που σου φερε.Κατι ειναι κ αυτο.Τουλαχιστον αυτη ξερει τι θελει.(περιπου ε..μην ξεχναμε οτι ειναι κ αυτη θηλυκο!)

Σε αυτο το σημειο σας καληνυχτιζω...παιρνω την γατα μου και νανι!Πες καληνυχτα Φαιδρα...:"Nιααααααααααααρ"