.....

Τι καιρος κ αυτος ρε πουστη μου.Μερικες φορες αισθανομαι οτι ολα μου πανε στραβα.
Ξεκιναω λοιπον:
Κλεινω εισιτηριο για να παω Αγγλια με δικαιουμενη αδεια και μου ριχνουν ακυρο.Εν συνεχεια μου λενε μια οχι δεν θα παρεις αδεια...μια θα δουμε.Περιμενω λοιπον σαν τον μαλακα.

Βεβαια εν τω μεταξυ με εχουν χωσει τρελα απο την δουλεια...λες και στο παρελθον δεν εχω γαμηθει ενω αλλοι εχουν μονιμως ατομα να τους κανουν και αερα για να μην μας ιδρωσουν κιολας τα κωλογαμημενα βυζματα!Κατσε ρε καραμητρο...μου φερνεις νεο ατομο στην δουλεια και αντι να με ξεκουρασεις λιγο με χωνεις περισσοτερο???Γαμω το σπιτι σου ρε μπασταρδε!

Λεω οκ...δεν παιρνω αδεια...τα εισιτηρια δεν ειναι refundable οποτε χανω και 190 ευρω ετσι για πλακα..γιατι ξερετε ειμαι πλουσιος και μου περισσευουν..με χωνουν και τρωω γαμησια στην δουλεια.Μεχρι εκει.Μετα με πιανει και το δοντι πονος να θελω να κοπανησω το κεφαλι μου στον τοιχο και τελικα πρεπει να κανω απονευρωση.Αλλα εξοδα απο κει.Ειπαμε ειμαι πλουσιος.

Μεσα σε ολα αυτα...οι φιλοι μου εχουν εξαφανιστει.Κανεις δεν νοιαζεται αν εγω ζω η πεθαινω.Αν δεν παρω εγω τηλ δεν τους νοιαζει καν.Δοξα το Θεο ...δεν ειναι ολοι ετσι...αλλα εχω απογοητευτει πληρως απο μερικους και πραγματικα μπαινω σε σκεψεις.

Βασισου πανω σου λοιπον(λεει το γνωστο τραγουδι)...γιατι τελικα ολοι για την παρτη μας ειμαστε.Αυτο τον καιρο λοιπον...βαρεθηκα συνεχεια να δινω συνεχεια σε διαφορους αναξιους και αποφασισα να κανω μια πραξη αγαπης για τον εαυτο μου.Πως θα γινει αυτο...?Κανοντας το μονο πραμα που αισθανομαι οτι με γεμιζει τον τελευταιο καιρο.Μουσικη...μουσικη...μουσικη...

Νεες ευκαιριες στον οριζοντα...νεες μουσικες...ισως και μια νεα ευκαιρια να δω τον εαυτο μου καλυτερα.Οσο για τους αναξιους...θα κανουν καιρο να με δουν.Καληνυχτα εαυτε μου...μονο εσενα εχω και εσυ εμενα.Θα τα καταφερουμε ομως...